Leon Anderson (US) tiltle: Live At Snug Harbor music: Jazz release date: april 04, 2025 label: Outside in Music promotion: Lydia Liebman Promotions info artist: Leon Anderson © Rootsville 2025

Voor velen fungeert een opname als een tijdstempel van een moment of een afdruk van het geluid van een bepaalde plek. Voor carrièredrummer en docent Leon Anderson is zijn debuutopname Live at Snug Harbor een geduldig samengestelde samenvatting van twintig jaar leven en twintig jaar carrière in de muziek. Met invloeden die variëren van de standvastige grootheden zoals Wayne Shorter tot de helden van Andersons generatie, zoals Roy Hargrove en Joshua Redman, en tot Andersons eigen collega's en tijdgenoten, is Live at Snug Harbor een eerbetoon aan het leven, de muziek en de stad New Orleans van de afgelopen twee decennia.

De titel van het album, hoewel direct beschrijvend, is een ode aan een van de belangrijkste testterreinen in Andersons carrière: New Orleans's beste jazzclub, Snug Harbor. Toen Anderson begon te werken in New Orleans, was zijn verwerving van jazz grotendeels organisch, door op te treden, te luisteren en samen te werken met zijn collega's en helden, ook al had hij diploma's in zowel percussie als muziekopleiding. Toen Anderson vaker begon op te treden in New Orleans, werd het zijn doel om op te treden in Snug Harbor, en dit doel werd gerealiseerd onder de visie van Ellis Marsalis en Victor Goines, die beiden Anderson inhuurden om de huisdrummer van hun respectievelijke bands te worden. Marsalis' band hield een regelmatige vrijdagresidentie in Snug Harbor en al snel trad Anderson, met verschillende artiesten, vier tot vijf keer per week op in Snug Harbor. Deze locatie vertegenwoordigt dus niet alleen de verwezenlijking van Andersons dromen als jonge muzikant, maar is ook een getuigenis van Andersons carrière. Nu, twintig jaar later, toen Anderson zijn debuutalbum opnam, was het voor het livealbum een ​​passende afsluiting om de geest van het moment vast te leggen op de plek waar alles ooit begon.

Muzikaal gezien is Anderson een product van eclecticisme en de cultuur om hem heen. Andersons universitaire achtergrond legt een sterke nadruk op klassieke percussie en die stroom van professionele methodologie, maar de muziek die hem het vaakst heeft beïnvloed, is die welke doordrenkt is van hardbop, groove en blues, of het nu historisch of hedendaags is. Door te putten uit drummersinvloeden zoals Art Blakey, Elvin Jones, Philly Joe Jones, Kenny Clarke en Brian Blade, heeft Anderson een uniek geluid gecreëerd dat een zware nadruk op groove combineert met de ongerepte precisie van de klassieke benadering.

Andersons toewijding aan het vak en de breedte van muzikale interesse wordt geïllustreerd door de variatie die te vinden is in de nummers op het album. Het nummer "P.J.'s" begon als een melodie die gewoon in gedachten kwam nadat Anderson een geanimeerde televisieshow had bekeken die, hoewel humoristisch, hem deed stoppen en nadenken. De melodie en de bijbehorende harmonie die werd geïnspireerd door het Wayne Shorter-tijdperk van de Jazz Messengers uit het midden van de jaren 60, weerspiegelen de complexere ondertonen van de show. "Essence of the Soldier" werd geschreven ter nagedachtenis aan Andersons vader, Leon Anderson, Sr., die de drummer voor het eerst kennis liet maken met muziek. Anderson, Sr. diende in het leger als Chief Warrant Officer en dirigent van de 156th Army Band. Anderson beschrijft zijn vader als "een soldaat in vele hoedanigheden: voor de kerk, voor ons land en voor muziekonderwijs." Het thema van familie die Andersons muziek inspireert, wordt voortgezet op het album op "Understanding" en "Lil' Froggy's Blues". De eerste werd gecomponeerd voor Andersons vrouw en vertelt sonisch de uitdagingen en overwinningen van het navigeren in een relatie. "Lil' Froggy's Blues" werd bijna 25 jaar geleden geschreven toen Andersons eerstgeboren zoon een peuter was. De melodie kwam in gedachten toen Anderson zag hoe zijn zoon de stadia van het lopen leerde. In plaats van te kruipen, huppelde zijn zoon rond en de vrolijkheid en maniertjes van die onderneming inspireerden het geluid van dit stuk.

Het personeel op Live at Snug Harbor is in veel opzichten representatief voor Andersons muzikale reis. Trompettist John Michael Bradford is een geboren en getogen muzikant uit New Orleans wiens intieme kennis en beheersing van de stijlen en erfenissen van het trompetspel in New Orleans immense diepte toevoegt aan de authenticiteit en echtheid van deze plaat. Saxofonist Ricardo Pascal was oorspronkelijk een van Andersons studenten aan de Florida State University. Pascals carrière bracht hem ertoe om samen te werken met veel van de topnamen in de scene van New Orleans, wat het geluid op Live at Snug Harbor verder verrijkte. Pianist Oscar Rossignoli, oorspronkelijk uit Honduras, is zeer bedreven in jazz en klassieke uitvoeringen en heeft daardoor naam voor zichzelf gemaakt in de kringen van New Orleans. Interessant genoeg delen Rossignoli en Anderson een gemeenschappelijke link, namelijk dat Rossignoli piano studeerde onder de voogdij van Andersons leraar vanaf het moment dat hij op de universiteit zat. Bassist Rodney Jordan speelt al meer dan 20 jaar muziek met Anderson. De twee ontmoetten elkaar oorspronkelijk tijdens een optreden in Atlanta, GA. "Ik wist meteen na het spelen met Jordan dat hij iemand was die ik graag bij onze faculteit aan de Florida State zou willen hebben", vertelt Anderson. "Dus overtuigde ik hem om te overwegen om les te geven op de universiteit, en ja hoor, we konden een positie creëren voor een fulltime basgitaarleraar." Anderson en Jordan delen veel van dezelfde muzikale invloeden, vaak geworteld in funk. Deze overeenkomst, gecombineerd met de lange tijd dat ze samen optreden, stelt hen in staat om een ​​niveau van muzikale samenwerking en coördinatie te bereiken dat bijna mythisch van aard is.

Met Live at Snug Harbor bewijst Anderson dat een leven vol muziek zijn vruchten heeft afgeworpen. Live at Snug Harbor toont een diepte van muzikale meesterschap en smaakvolle gevoeligheid die doordrenkt is van de cultuur en erfenis van New Orleans en verguld met een diepgewortelde liefde voor groove en de kunst van het optreden, en is een viering van een carrière die een cirkel heeft gemaakt.